Hoe het allemaal is begonnen,
Eind jaren tachtig ben ik in aanraking gekomen met het duiken. Op dat moment was ik werkzaam bij de Koninklijke Marine en lagen met de Hr Ms Kortenaer in de haven van Funchal op het bloemeneiland Madeira (Portugal)
In iedere haven ging het duikteam onder water aan het werk. Schoonmaken van het onderwaterschip, schroeven en roer inspectie etc. Ik stond daar altijd bij te kijken en was geobsedeerd door dit alles. Eén van de duikers vroeg aan mij: wil jij het een keer proberen? Dat liet ik mij geen twee keer zeggen. Ik werd in een duikpak gehesen, twee cilinders op mijn rug, vinnen aan en hup daar ging ik over boord. Wat een ervaring! Gelijk tussen duizenden vissen! We hebben een leuke tour gemaakt. Maar ook de onderkant van de boot heb ik mogen aanschouwen. Geweldig!!
Eind jaren tachtig ben ik in aanraking gekomen met het duiken. Op dat moment was ik werkzaam bij de Koninklijke Marine en lagen met de Hr Ms Kortenaer in de haven van Funchal op het bloemeneiland Madeira (Portugal)
In iedere haven ging het duikteam onder water aan het werk. Schoonmaken van het onderwaterschip, schroeven en roer inspectie etc. Ik stond daar altijd bij te kijken en was geobsedeerd door dit alles. Eén van de duikers vroeg aan mij: wil jij het een keer proberen? Dat liet ik mij geen twee keer zeggen. Ik werd in een duikpak gehesen, twee cilinders op mijn rug, vinnen aan en hup daar ging ik over boord. Wat een ervaring! Gelijk tussen duizenden vissen! We hebben een leuke tour gemaakt. Maar ook de onderkant van de boot heb ik mogen aanschouwen. Geweldig!!
Terug aan boord kon het mij niet loslaten en droomde er zelfs van. Dit wil ik ook! Dus heb ik een verzoek ingediend om duiker te worden. Ik werd geselecteerd en mocht na een strenge keuring de opleiding in. Dat was afzien. Een enorme zware opleiding die ik perse wilde voltooien. Ik ging met de gedachte van het aquariumwater van Madeira naar Den Oever voor de opleiding op de Hr. Ms.Thetis. In de haven van Den Oever moest het allemaal onderwater gebeuren. Dat was schrikken! Niks geen blauw water, niks geen vissen zien om nog maar te zwijgen over de temperatuur. Maar goed ik wilde duiker worden. En dat is mij gelukt!
Ik heb een fantastische tijd gehad als duiker bij de Koninklijke Marine met zeer veel uiteenlopende werkzaamheden in binnen en buitenland. Na de Marine ben ik offshore gaan werken. Totaal 12 jaar op zee gewerkt.
In die offshore periode werd mij vaak gevraagd door verschillende mensen of ik ze een keertje in het zwembad mee wilde nemen om te duiken. Mijn eerste reactie was: wat is daar nu aan! De mensen kwamen echter vol enthousiasme het water uit en waren waarschijnlijk net zo hyper als ik toen op Madeira. Ik kreeg er veel voldoening van en deed het met zeer veel plezier. Immers je allereerste duik vergeet je nooit meer en het was mooi dat ze dat ik daarbij mocht zijn. We hebben zeer veel mensen een introductieduik gegeven. En als er personen bij waren die een opleiding wilde gaan volgen, dan stuurde ik ze naar één van de duikscholen in de buurt. Omdat ik geregeld op zee was kon ik het niet zelf doen.
Uiteindelijk kwam ik definitief aan de wal te werken. In die periode hebben Attie en ik besloten om de opleidingen zelf te gaan verzorgen. In eerste instantie aan de keukentafel theorielessen geven, en daarna op naar het zwembad. In dat prille begin heb ik de lessen gegeven aan Gerard Middelbos. Hij speelde de kritische leerling die mij van feedback voorzag. Hier ligt de basis van Calypso Borculo. Met zijn bevindingen van lesgeven en mijn duikervaring ben ik zelf de opleidingen gaan verzorgen. Het groeide zo hard dat wij overal in huis duikmaterialen hadden liggen. Op zolder alle pakken, in de schuur de jackets en automaten e.d. De bus stond in een garagebox vol met cilinders. Onze boot stond in Neede bij Ton Huijsman in het bedrijf. Kortom een zeer onwerkbare situatie. In die tijd hadden we een heus clubhuis. De oude directiekeet aan het water van Hambroek 2. Die huurden we van Lap wegenbouw. Het was ons niet echt gegund. Tot twee keer toe is er ingebroken en alles vernield. Na twee keer weer veel kosten maken om alles te herstellen zijn we vertrokken uit dit toch wel zeer kneuterige clubhuiskeet.
Ik heb een fantastische tijd gehad als duiker bij de Koninklijke Marine met zeer veel uiteenlopende werkzaamheden in binnen en buitenland. Na de Marine ben ik offshore gaan werken. Totaal 12 jaar op zee gewerkt.
In die offshore periode werd mij vaak gevraagd door verschillende mensen of ik ze een keertje in het zwembad mee wilde nemen om te duiken. Mijn eerste reactie was: wat is daar nu aan! De mensen kwamen echter vol enthousiasme het water uit en waren waarschijnlijk net zo hyper als ik toen op Madeira. Ik kreeg er veel voldoening van en deed het met zeer veel plezier. Immers je allereerste duik vergeet je nooit meer en het was mooi dat ze dat ik daarbij mocht zijn. We hebben zeer veel mensen een introductieduik gegeven. En als er personen bij waren die een opleiding wilde gaan volgen, dan stuurde ik ze naar één van de duikscholen in de buurt. Omdat ik geregeld op zee was kon ik het niet zelf doen.
Uiteindelijk kwam ik definitief aan de wal te werken. In die periode hebben Attie en ik besloten om de opleidingen zelf te gaan verzorgen. In eerste instantie aan de keukentafel theorielessen geven, en daarna op naar het zwembad. In dat prille begin heb ik de lessen gegeven aan Gerard Middelbos. Hij speelde de kritische leerling die mij van feedback voorzag. Hier ligt de basis van Calypso Borculo. Met zijn bevindingen van lesgeven en mijn duikervaring ben ik zelf de opleidingen gaan verzorgen. Het groeide zo hard dat wij overal in huis duikmaterialen hadden liggen. Op zolder alle pakken, in de schuur de jackets en automaten e.d. De bus stond in een garagebox vol met cilinders. Onze boot stond in Neede bij Ton Huijsman in het bedrijf. Kortom een zeer onwerkbare situatie. In die tijd hadden we een heus clubhuis. De oude directiekeet aan het water van Hambroek 2. Die huurden we van Lap wegenbouw. Het was ons niet echt gegund. Tot twee keer toe is er ingebroken en alles vernield. Na twee keer weer veel kosten maken om alles te herstellen zijn we vertrokken uit dit toch wel zeer kneuterige clubhuiskeet.
We stonden toen voor de keuze: stoppen of een locatie te zoeken waar we alles onder één dak konden krijgen. Het is het laatste geworden. Dat heeft uiteindelijk toch nog vier jaar geduurd. We hebben onze huidige locatie gevonden en zijn zeer trots hoe het nu is. Leslokaal, onderhoudwerkplaats, materialenopslag, vulstation en natuurlijk ons clubhuis de Kajuit als verzamelplaats. Onlangs zijn we betiteld met het predicaat: 5ster Dive Resort. Met een regionale functie in de duikwereld. Als Ass. Examinor ben ik regio vertegenwoordiger voor de IDD en I.A.D.S. in Gelderland en Overijssel. Welkom bij Calypso!
Ron Loos
Ron Loos
